Verwachtingen creëren een gehechtheid aan het resultaat. Als dat niet wordt bereikt, ontstaat er emotie. Je kan jezelf steeds rechtvaardigen, je trots verdedigen en de ideale lerares blijven zoeken, maar juist door geen verwachtingen te koesteren of ze los te laten, ontstaan leerkansen en mogelijkheden om voorbij de (voor)oordelen te komen. De hieronder opgenomen tekst illustreert dit volgens mij heel erg mooi!

Iedereen kan zich wel iets voorstellen bij een "lerares". Zij moet voldoen aan alle hieronder genoemde gedachten, indrukken en romantische verbeeldingen. Het is nog niet gelukt om een dergelijk persoon echt te vinden...

Ten eerste moet zij begrijpend zijn. Ze moet onze geheime beweegredenen begrijpen zonder het respect voor ons te verliezen.
Zij moet begrijpen dat we gelijk hebben, en dat als we iets kleins hebben misdaan, we daarvoor onze redenen hadden.
Zij moet ons helpen, want dat is haar werk.
Zij moet een goed voorbeeld zijn van het goede dat we elkaar allemaal toewensen.
Zij mag ons nooit teleurstellen, want wat gebeurt er anders met onze zekerheid?
Zij mag nooit onze ideeën, plannen en meningen verwarren, want wat moeten we dan van haar denken?
Bovendien moet ze naar ons glimlachen, gelijkend op een of andere heilige, zodat ze ons kan bemoedigen met een permanente glimlach op haar gezicht (ook al krijgt ze er kramp van).
Ze moet altijd zeer verheven dingen zeggen, zo verheven dat ze bijna onbegrijpelijk zijn.
Zij moet ons beschermen.
Ze mag niet menselijk zijn, want dan zien wij er niet goed uit.

Beste mensen, het is jammer als de lerares niet aan jullie verwachtingen voldoet. Zij vraagt zich op haar beurt af of jullie wel aan de hare voldoen. Ja, zelfs onder ‘buitenaardsen’ circuleren ideale beelden van studenten die ze graag tegen zouden komen op deze planeet. Ze moeten aandachtig zijn, ontvankelijk, intelligent, onvermoeibaar, enthousiast, knap, klaar om te leren en nieuwsgierig.